سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. تعریف ما از سرقت ادبی این است که کار، ایده یا کلمات دیگران را کپی یا ارائه می کنیم، بدون اینکه اعتباری به آنها بدهیم. دانشمندان این را یک تخلف جدی دانشگاهی می دانند که مغایر با اصول علمی است. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
ممکن است مقالات علمی به طرق مختلف حاوی سرقت ادبی باشند. تحقیقات علمی به روش های زیر مستعد سرقت ادبی هستند:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
راه‌های مختلفی می‌تواند منجر به سرقت ادبی مستقیم شود، از جمله کپی کردن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن از اثر دیگری، یا کپی کردن از یک مقاله منتشر نشده. علاوه بر سرقت علمی مستقیم، محققان می توانند با عدم شناسایی یا استناد صحیح تصاویر یا ارقام نیز سرقت ادبی کنند. در صورت امکان، محققین باید همه منابع را به درستی اعتبار دهند و مجوز بگیرند.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. شما همچنان می توانید به دلیل سرقت ادبی رد شوید، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد.
خود سرقت ادبی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، مانند ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه منتشر شده است، یا استفاده از داده‌ها یا یافته‌های مشابه نسخه خطی دیگر. این خط به مقاله منتشر شده قبلی اشاره دارد. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است، بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
برای محققین مهم است که به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند و در صورت لزوم مجوز بگیرند. تحقیقات و ایده های ارائه شده در نشریات جدید نیز باید اصیل باشند.
3. ترجمه سرقت ادبی
سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کار شخص دیگری استفاده می کند و تغییرات جزئی در کلمات و ساختار جمله ایجاد می کند. زمانی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شوند، حتی اگر اثر ممکن است متفاوت از اثر اصلی به نظر برسد، هنوز سرقت ادبی وجود دارد.
سرقت ادبی در ترجمه می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگر به عنوان الگو، تغییر کلمات یا ساختار جمله بدون از دست دادن ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه آنها معنای اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
با ترکیب منابع مختلف بدون ارجاع مناسب، سرقت علمی موزاییکی انجام می شود. علیرغم ظاهر شدن به عنوان یک اثر جدید، هنوز هم سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر منبع، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون ارجاع.
انتساب مناسب همه منابع و استفاده از کلمات خودشان برای محققین حیاتی است. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
سرقت ادبی در مقالات علمی: پیامدها
ممکن است سرقت ادبی عواقب جدی در مقالات علمی داشته باشد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، عواقب زیر ممکن است به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. شهرت و اعتبار دانشمندان می تواند در نتیجه آسیب ببیند که می تواند به حرفه آنها آسیب برساند. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. این می تواند منجر به از دست دادن اعتماد و احترام شود و همکاری محقق با سایر دانشمندان و کسب بودجه را دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی حقوق نویسندگان اصلی را نقض می کند. سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد با پیگرد قانونی مواجه شوند.
ابطال گواهی
در صورت مشاهده سرقت علمی در کار محقق، مدرک تحصیلی محقق نیز قابل ابطال است. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران برای تضمین یکپارچگی تحصیلی و مقابله با سرقت ادبی در سال‌های اخیر انجام شده است. فردی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود می تواند به اشد مجازات محکوم شود.
سرقت علمی دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برخورد و از آن جلوگیری شده است. تحقیقات به صورت اخلاقی و دقیق از طریق دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه MSRT انجام می شود.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
سرقت ادبی در ایران می تواند منجر به لغو مدرک تحصیلی شود که یکی از شدیدترین مجازات هاست. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تعلیق مرتبط با سرقت ادبی می تواند برای محققان اعمال شود. دسترسی محدود به منابع و بودجه، احتمال ادامه کار را کمتر می کند.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. بنابراین تا مدتی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
علاوه بر این، محققان دریافتند که در سرقت ادبی مجرم هستند، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه شوند. جریمه ها بر اساس سطح سرقت ادبی است.
پیامدهای قانونی
در موارد سرقت ادبی، اگر محققین به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است جریمه یا زندانی شوند.
در ایران نیز اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی انجام شده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و رفتار اخلاقی را تضمین می کند. یکپارچگی آکادمیک توسط دستورالعمل های NREC برای تحقیقات اخلاقی و با ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان ارتقا می یابد.
برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صادقانه، مؤسسات دانشگاهی در ایران کمیته‌های اخلاقی نیز دارند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزاری که به طور گسترده برای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده قرار می گیرد، Turnitin است که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی برای دست نوشته هایی ایجاد می کند که حاوی شباهت هایی با آثار منتشر شده است. برای اطمینان از اینکه مقالات دانشگاهی عاری از سرقت ادبی هستند، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی مانند Plagiarism Checker X یک نسخه خطی را با پایگاه داده اسناد منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. یک گزارش سرقت ادبی با استفاده از این ابزار ایجاد می‌شود که شباهت‌های بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly خطاهای املایی و گرامری و همچنین سرقت ادبی را بررسی می کند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. محققان و دانشجویان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه نسخه خطی خود با آثار منتشر شده و برجسته کردن هرگونه شباهت تشخیص دهید. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می‌شود. ناشران و صاحبان وب سایت معمولاً از Copyscape برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک دست نوشته را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده قبلی مقایسه می کند تا مشخص کند که آیا سرقت ادبی در آن وجود دارد یا خیر. با استفاده از این ابزار، می توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند و سرقت علمی احتمالی را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate استفاده می کنند تا مطمئن شوند که مقالات علمی عاری از سرقت ادبی هستند.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان از DupliChecker استفاده می کنند.
داوران مجلات علمی از چه ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی مجلات علمی یکی از روش های اولیه دانشمندان برای تشخیص سرقت ادبی است. از طریق مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای کشف سرقت ادبی آموزش می بینند. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزاری که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات تحقیقاتی استفاده می شود، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. ابزار نرم افزار با مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع، هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که داوران مجلات دانشگاهی برای تشخیص سرقت ادبی از آنها استفاده می کنند، مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
کشف سرقت ادبی در مقالات نیز از طریق بررسی مرجع انجام می شود. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. بدین ترتیب تمامی منابع به درستی ذکر شده و هیچ استنادی از قلم نیفتاده است.
علاوه بر این، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده به درستی ذکر شده و محتوای استناد شده دقیق است. داوران ممکن است در صورت وجود هرگونه مغایرت، تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، انجام دهند.
نکات پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی در زیر ذکر شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. همیشه هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید اعتبار قائل شد. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در استناد داخل متن ظاهر شود. در فهرست مرجع، تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی ذکر شوند.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. برای محققین مهم است که با سبک استناد رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود. به منظور بررسی سرقت ادبی، محققان می توانند از برخی ابزارهای آنلاین استفاده کنند. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را تشخیص دهند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان کمک می‌کند قبل از ارسال مقالات خود، سرقت ادبی را شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
شما ایده‌ها یا کارهای دیگران را با بازنویسی آنها با کلمات خودتان بازنویسی می‌کنید. نقل قول باید از تغییر معنای نویسنده اصلی جلوگیری کند. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام نوشتن ترجمه خود استفاده کنند. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. قوانین و مقررات حق چاپ باید توسط محققین آشنا شود تا از هرگونه تخلف سهوی جلوگیری شود. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خودتان نوشته شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه آن ها بازنویسی کنند. در مورد نقل قول مستقیم، باید به درستی استناد شود و در داخل گیومه قرار گیرد. جمع بندی منابع متعدد نیز باید با استفاده از کلمات خود محقق انجام شود.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیقی از منابع خود داشته باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
تحقیق باید قبل از ارسال بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تمام منابع اعتبار داده شده اند و از سرقت ادبی اجتناب شده است. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری مهم است. بررسی یک نسخه خطی قبل از ارسال برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی مهم است.
Result
عواقب سرقت ادبی در جامعه علمی قابل توجه است، از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، تحریم های قانونی و ابطال مدرک. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
پژوهشگران باید از استنادات مناسب، نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند و آثار خود را به دقت ترجمه کنند، قوانین کپی رایت را بدانند، از کلمات خود استفاده کنند و سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت ادبی نگه دارند.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی به یکپارچگی تحقیقات علمی کمک می کنند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
یکپارچگی و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید به آن پایبند باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. تحقیقات علمی را می توان با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیش برد.